ΡΟΗ

6/recent/ticker-posts

Α.Τσαπέκος: Αλήθεια κ. Πρόεδρε, γιατί να εμπιστευτώ μια τέτοια Διοίκηση;

                                                                       του Αλέξανδρου Τσαπέκου, αντιπροσώπου στον ΠΦΣ

          Αξιότιμε κ. Πρόεδρε του ΠΦΣ
          Η ανησυχία όλων μας , όπως καλά γνωρίζετε , είναι μεγάλη . Τα θεσμικά ζητήματα του κλάδου, όχι μόνο  δεν επιλύθηκαν στο ελάχιστο , αλλά αντίθετα το τελευταίο διάστημα δεχθήκαμε τα σοβαρότερα πλήγματα, όπως στο Ιδιοκτησιακό, στα Γεδιφα και στα Μησυφα. Η αλλαγή σχεδόν της μισής φαρμακευτικής νομοθεσίας  εδραιώθηκε για τα καλά και καμιά  από τις ελπίδες που καλλιεργήθηκαν για δήθεν επαναφορά της δεν βλέπουμε να  ευδοκιμεί.  Ακόμη και διάταξη για τα κληρονομικά φαρμακεία  κατατέθηκε προχθές 25/11, χωρίς ο ΠΦΣ να το πάρει είδηση ή να αντιδράσει έγκαιρα . Και βέβαια δεν είδαμε να γίνονται πράξη οι χωρίς κόστος  ρυθμίσεις που περιμέναμε σε πολλά  θέματα  όπως το ωράριο , τα πειθαρχικά , οι ελλείψεις , τα e-shop κλπ, κλπ. 

           Tα προβλήματα της καθημερινότητας των συναδέλφων μας έχουν  οξυνθεί  ,από τα απλά και γραφειοκρατικά  μέχρι τα σοβαρά και βιοποριστικά. Και με επιπτώσεις εμφανείς  πλέον στη συλλογικότητα του κλάδου, αφού ήδη   βλέπουμε τη βάση να συμπεριφέρεται με απογοήτευση , με πρωτοφανή παθητικότητα , ή ακόμη και  απαξιωτικά  προς τα  Συλλογικά όργανα
          Μέσα σε όλη αυτή τη μέγγενη των προβλημάτων   το δευτεροβάθμιο όργανό μας ο ΠΦΣ, ο θεματοφύλακάς δηλαδή της τήρησης της Νομοθεσίας και των αρχών της Δεοντολογίας , κινδυνεύει να χάσει την εμπιστοσύνη , εάν δεν την έχασε ήδη ,  και να απαξιωθεί στα μάτια των Συλλόγων και των μελών μας. 
          Και  σ' αυτό φαίνεται να  παίζουν σημαντικό ρόλο οι παντός είδους  ενέργειες που δυστυχώς  δεν αρμόζουν  στις περιστάσεις των καιρών  και στις αρχές ενός Νομικού Προσώπου  Δημοσίου Δικαίου.
         Όπως βέβαια και η αδυναμία της Διοίκησης να εμπνεύσει το ''καινούργιο'' και να δώσει τον άλλον ''αέρα'' που χρειάζεται ο κλάδος.
        Η τελευταία  ΓΣ του ΠΦΣ και η ιδιαιτέρως απαξιωτική συμπεριφορά   του ΠΦΣ προς τον Σύλλογό μας  ήταν οι  αφορμές  να γράψω αυτή την επιστολή, γιατί πιστεύω ότι είναι λάθος οι  συνδικαλιστικές εκτροπές να μένουν μόνο στα αυτιά των  λιγοστών αντιπροσώπων που παραβρεθήκαμε  σ' εκείνη τη ΓΣ/ΠΦΣ .
         Και  καθυστέρησα μάλιστα, επειδή θεώρησα ότι δεν ήταν σωστό, για τους ευνόητους λόγους, να  αναμειχθώ στο προεκλογικό κλίμα των  Συλλόγων.
         Κ. Πρόεδρε,  
        Οφείλω να σας κάνω γνωστό ότι εκτιμώ και σέβομαι και τις προθέσεις  σας  και το πρόσωπό  σας. Καθώς και την  κάθε  απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου σας . Όπως επίσης αναγνωρίζω και τις δυσκολίες που αντικειμενικά αντιμετωπίζετε , προεδρεύοντας   ενός ανομοιογενούς  Προεδρείου,  στο οποίο ομολογουμένως υπάρχουν από τη μια πρόσωπα, μετριοπαθή θα τα ονόμαζα ,  που με το προσωπικό τους  έργο  σας πριμοδοτούν  και από την άλλη πρόσωπα  τα οποία,  και με  δική σας ευθύνη και ανοχή  , σας ''τραβάνε''  προς τα κάτω. 
        Συγχρόνως όμως σας γνωρίζω ,  ότι  έχω και έχουμε όλοι το δικαίωμα να  κρίνουμε την κάθε απόφασή σας,  που μας αφορά , καθώς και κάθε συνδικαλιστική  εκτροπή,  όταν αυτή αναδεικνύεται μέσα από  τις αποφάσεις  σας ή από τον τρόπο με τον οποίο  τις λαμβάνετε.  
        Κυρίως όμως κ. Πρόεδρε έχουμε το δικαίωμα (και κανείς δε μπορεί να μας το πάρει !!!), να κρίνουμε  τις τακτικές , τις οποίες ακολουθείτε ,  και ακόμη περισσότερο   τις αρχές και τις αντιλήψεις τις οποίες ενστερνίζεστε  στον ΠΦΣ .
         Η κριτική μου λοιπόν θα περιοριστεί σε αυτές τις αρχές και έχω την πεποίθηση  ότι αυτή  θα συμβάλλει θετικά .      
         Συμφωνείτε νομίζω , πως  οι λεπτομέρειες  και τα μικρά σημάδια είναι εκείνα που ακτινογραφούν  μια  νόσο. Εκείνα,  που στη συνέχεια γιγαντώνονται και  από ένα σημείο και μετά δεν μπορείς να τα ελέγξεις .  Αυτά τα ''μικρά και ασήμαντα'' , για μερικούς , ''γιγάντια και πολύ σημαντικά'' για μένα ,  είναι όσα  σας καταθέτω , αναζητώντας την απάντηση  στο ερώτημα του τίτλου μου.  Την απάντηση από μια Διοίκηση, η οποία  όχι μόνο δεν τα αποφεύγει ή δεν τα θεραπεύει, αλλά αντίθετα τα καλλιεργεί.
        Ποιός αλήθεια σήμερα αμφισβητεί, ότι το κυρίαρχο πρόβλημα στον κλάδο τα τελευταία 2 χρόνια , είναι ότι  θεωρούμαστε από τους αρμόδιους της πολιτείας απολύτως προβλέψιμοι και δεδομένοι ; Η ελπίδα για επιτυχή έκβαση στις   διεκδικήσεις μας   ή στην άμυνά μας  εναπόκειται πλέον μόνο στις συναντήσεις που έχετε με τους αρμόδιους , όταν και εάν βέβαια μας δεχθούν να μας συναντήσουν. Είναι η πρώτη φορά  στην ιστορία που η πλήρης αχρηστία  της βάσης ,  και με τη  δική της ευθύνη βέβαια  , γίνεται κανόνας και οδηγός  πλεύσης. Και  εκείνο που  βλέπουμε είναι την ηγεσία να έχει παραιτηθεί και να μην εμπνέει έστω και την  στοιχειώδη μορφή ετοιμότητας και αγωνιστικότητας .
       Έχετε την εντύπωση ότι οι Κυβερνώντες δεν το έχουν αντιληφθεί ; Εσείς ο ίδιος  κατηγορείτε τον Υπουργό ότι δεν σας δέχεται . Και για  το πόσες φορές σας  έχει εκθέσει. Γιατί νομίζετε ότι το κάνει   ;
       Ακριβώς επειδή έχει  συνειδητοποιήσει  ότι γίναμε  προβλέψιμοι και  ότι θεωρούμαστε   πλέον δεδομένοι   ή ακόμη και παραδομένοι !!!
        Σε πολλά ζητήματα του Κλάδου, εάν όχι σε όλα , εάν με την καθοδήγησή σας εμπνέατε τη βάση  και την ενεργοποιούσατε , παρά τις  αδυναμίες των καιρών και του υφιστάμενου νομικού πλαισίου ,  που τις αναγνωρίζω και τις προσυπογράφω , θα είχαμε ευνοϊκότερες εξελίξεις . Το πιστεύω. Δεν το κάνατε όμως . Ήταν ''η επιλογή σας'' .  Και είναι ατυχές το επιχείρημα  ''ότι δεν θα επιτυχαίναμε τίποτα, και ότι όλα είναι προαποφασισμένα " . Μια τέτοια απάντηση θα ήταν και ο λόγος της λήξης της συνδικαλιστικής μας ύπαρξης. Δεν θα είχαμε λόγο να είσαστε εσείς εκεί και εμείς στους Συλλόγους μας . Θα έπρεπε να πάμε στα σπίτια μας . Και είμαι από αυτούς, σας το ξαναλέω ,  που αναγνωρίζω τις δυσκολίες που έχει η  ενεργοποίηση της βάσης ειδικά σήμερα, και δεν εννοώ ενεργοποίηση μόνο τις απεργίες . Άλλο όμως αυτό  και άλλο ή εξ αρχής εμφύτευση της ιδέας ότι ''δεν γίνεται τίποτα '' και άρα ''δε κάνουμε τίποτα'' και παραιτούμαστε από κάθε μορφής άσκησης  συλλογικής πίεσης !  
      Εάν  πχ η Κυβέρνηση μας πέταξε ως λεία στα πόδια των ιδιωτών , για αυτό φταίει η Κυβέρνηση . Και αυτή είναι η αλήθεια . Δεν αντιλέγει κανείς . Άντε να πούμε ότι φταίει και το Κουαρτέτο . Εσείς , σε προηγούμενες εποχές, για κάθε κακό  ρίχνατε την κύρια ευθύνη στην τότε Διοίκηση του Κλάδου  και της προσάπτατε όλη την ''μαυρίλα'' εκείνης της εποχής.  Και   μάλιστα επενδύσατε  στο επιχείρημα αυτό, το κάνατε  σημαία  και με αυτήν κατορθώσατε να εκλεγείτε  στο Προεδρείο του ΠΦΣ  .  
       Σήμερα , με εντελώς διαφορετικό σκεπτικό , αποποιείστε κάθε ευθύνης , ακόμη και της μερικής , και δεν θέλετε να ''μολυνθείτε'' καθόλου  από τις σημερινές αποφάσεις της Κυβέρνησης . Το ότι όμως σε σημαντικές στιγμές για την ιστορία  πιστέψατε , ότι μόνοι σας  στους διαδρόμους της Βουλής ή και στα γραφεία των Υπουργών θα καταφέρνατε  το ακατόρθωτο,  όλα αυτά είναι κυρίως  δικές σας  ευθύνες. Όπως και  το ότι την νύχτα εκείνη του Αυγούστου του 2015 καθόμασταν όλοι στους καναπέδες μας και την ίδια ώρα   έρχονταν τα πάνω κάτω στο ιδιοκτησιακό και το φαρμακείο άλλαζε χέρια , προτιμήσατε  να μη δώσετε κανένα σάλπισμα αντίδρασης, ακόμη και με τις όποιες απώλειες που θα είχαμε από μερίδα συναδέλφων.
        Και θα συμφωνείτε φαντάζομαι με την εμπειρία που έχετε ,  ότι το πιο σημαντικό δεν είναι τόσο το τι κάνεις την ώρα των αλλαγών , αλλά το κατά πόσο έχεις  καταφέρει ως Διοίκηση να σε ''υπολογίζουν''   από πριν οι αρμόδιοι και η Πολιτεία      
        Ακόμη,  και  το ότι χρησιμοποιείτε   τις κινητοποιήσεις του 2012 , δίκην αναμνηστικής δόσης  ενός ληγμένου εμβολίου αγωνιστικότητας , παραπέμπει πεντακάθαρα  στο άδειο καλάθι που κρατάτε σήμερα   στα χέρια σας .
         Δεν επιχειρήσατε  στοιχειωδώς , παρά τις επισημάνσεις μας, να εξασφαλίσετε  ανταποδοτικά οφέλη από την Κυβέρνηση για  κάθε ζημιογόνο μέτρο στον κλάδο. Και ειδικά εκείνα που δεν επηρεάζουν σημαντικά τα οικονομικά του Κράτους, αλλά όμως είναι χρήσιμα για τον κλάδο και τους συναδέλφους , όπως το πχ το ωράριο, η νομοθέτηση των υπηρεσιών εντός του φαρμακείου, τα πειθαρχικά κλπ. κλπ.
        Πάντα υπάρχει η πιθανότητα μιας επιτυχούς διαπραγμάτευσης στη φάση της επεξεργασίας ή ακόμη και της απόφασης  ενός δυσάρεστου μέτρου  , ακόμη και ανισομερώς, με κάποια άλλη διεκδίκηση .
        Αντίθετα κ. Πρόεδρε ,γίνεται ολοένα και πιο αντιληπτό,  ότι  η Διοίκησή σας σήμερα βασίζεται κυρίως   σε επικοινωνιακές τακτικές . Η βιαστική αντίδρασή σας πχ  με την ΕΛΣΤΑΤ , όταν βγήκατε και δημόσια την επικρίνατε, οφείλεται καθαρά  στον λόγο αυτόν. Αναγνωρίσατε πεδίο επικοινωνιακής εκμετάλλευσης και σπεύσατε . Την επιστολή-απάντηση όμως της ΕΛΣΤΑΤ δεν τη δώσατε στη δημοσιότητα. Καταλαβαίνω τη θέση σας , αλλά αναγκάζομαι να το αναφέρω ως παράδειγμα προς αποφυγή.
     Η συνδικαλιστική έπαρση κάποιων εκ των συνεργατών σας από τη μία  και η πάγια επαινετική τακτική από τα φιλικά μέσα δικτύωσης ,από την άλλη, είναι λόγοι που τελικά φθείρουν μια ηγεσία , παρά την ωφελούν .  Είναι υποτιμητικό για τη βάση όταν τις  αυτονόητες υποχρεώσεις σας προσπαθείτε να τις  προβάλλετε σ' εμάς ως κατάκτηση  .  Το να αυτοεπαινείσθε     και να αυτοχειροκροτείστε  , ως Προεδρείο,    παρά    τα δεινά που έχουν συσσωρευτεί σε όλους μας ,  και να μην αναγνωρίζετε  παντελώς το δικό σας μερίδιο ευθύνης σε όσα συμβαίνουν σήμερα,  δεν είναι το καλύτερο . 
          Το ίδιο πάθατε και με τον Σύλλογό μας . Βιαστήκατε και χάσατε την ψυχραιμία σας.  Αρχικά ρίξατε την ευθύνη εκείνης της απόφασης στην αντιπολίτευση . Πόσο αλήθεια αρνητικό και ψεύτικο  φαντάζει , όταν μια ηγεσία  δικαιολογείται με τον τρόπο αυτόν για την τύχη μιας απόφασης , επιρρίπτοντας την ευθύνη στην αντιπολίτευση  ;
         Μα εσείς διοικείτε !!!
         Στη συνέχεια αρνηθήκατε δημόσια να μπορεί ένας  Φαρμακευτικός Σύλλογος να παραστεί σε ένα Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΦΣ , όντας μέλος του εννοείται .  Πόσο μάλλον όταν συζητείται ένα θέμα που τον αφορά .  Αντιλαμβάνεστε το ολίσθημα, από την βιασύνη και από την αρνητική επιρροή των συνεργατών σας ;
         Πείτε μου αλήθεια,  μπορώ να εμπιστευτώ μια Διοίκηση η οποία δημόσια , δια  στόματός σας κ. Πρόεδρε ,  αρνείται   να  καλέσει έναν Φαρμακευτικό Σύλλογο σε ένα ΔΣ / ΠΦΣ , όταν συζητάτε ένα θέμα που τον αφορά ; Και αυτό το υποστηρίξατε φανερά  στη ΓΣ/ΠΦΣ.  Ότι στα ΔΣ/ΠΦΣ δεν έχετε τον χρόνο να ακούτε τον κάθε Φαρμακευτικό Σύλλογο ή τον Πρόεδρό του,  γιατί τότε  δεν θα τελειώνατε ποτέ !!!. Τα δέκα λεπτά λοιπόν που ένας Σύλλογος απαιτεί  για να καταθέσει τα επιχειρήματά του,  για εσάς είναι  μεγάλο εμπόδιο στην άσκηση της Συνδικαλιστικής σας Δημοκρατίας ;  Και μάλιστα πού ; στα ανοιχτά και δημόσια εκ του νόμου  ΔΣ ; Για τα οποία μάλιστα , προ των εκλογών του ΠΦΣ ,  μας υποσχεθήκατε ότι θα τα βάζατε και σε δημόσια ζωντανή μετάδοση  και σύνδεση !!! Είναι η πρώτη φορά που εκφράζεται μια τέτοια άποψη  . Ποτέ άλλοτε στην ιστορία του ΠΦΣ η Διοίκηση απέτρεψε ,αρνήθηκε ή απέρριψε, όπως εσείς, την δυνατότητα  ακρόασης ενός Φαρμακευτικού Συλλόγου !!!
        Και εμείς την απόρριψη αυτή θέλετε να την εκλάβουμε ως καλή χειρονομία ;   Μπορεί έτσι να χτιστεί  η σύσφιξη των σχέσεων  της  μεταξύ μας συνεργασίας που επικαλείστε ; Αντιλαμβάνεστε ότι  με τέτοιες τακτικές ξεκινάει η ρήξη μεταξύ Συλλόγων και ΠΦΣ και με την ευθύνη όλη δική σας ;
         Και το ατόπημα  γίνεται ακόμη  σοβαρότερο, εάν κάνετε  διακρίσεις .Και  ερωτώ : άλλους φορείς ή πρόσωπα  τους δέχεστε ή τους καλείτε  στο ΔΣ  ή  η άρνηση αφορά μόνο εμάς του ΦΣ Ροδόπης ; Στα ΔΣ/ΠΦΣ  επί θητείας σας παραβρέθηκαν ποτέ τρίτοι , κατά  την εξέταση των θεμάτων τους ;  Εάν ναι , τότε αυτό δεν  είναι διάκριση  ; 
         Και δε φθάνει μόνο αυτό,  αλλά το ''τεντώνετε το σχοινί'' ακόμη περισσότερο, εισχωρώντας πλέον σε πεδία καταστρατήγησης ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων . Στην  επιστολή σας προς τον Φ.Σ Ροδόπης  διατυπώνετε μια ακραία πραγματικά  άποψη : Απευθυνόμενος στον Σύλλογό μας , μας κατηγορείτε ότι σας ''απειλούμε''.  Και αυτό,  επειδή  τολμήσαμε να επικαλεστούμε ότι ''θα ασκήσουμε τα νόμιμα δικαιώματά μας για να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του Συλλόγου μας και των μελών μας, εάν δεν θα μας κοινοποιήσετε απόφαση του ΔΣ  ( 3 σειρές όλο κι όλο ) που μας αφορούσε  και  δεν το κάνατε  επί 6 μήνες !!!!!!!!  ''.
         Αντιλαμβάνεστε το μέγεθος  αυτής της ενέργειάς σας  ;  το πόσο ακραίο και αυταρχικό είναι να θεωρείτε απειλή  τα νόμιμα δικαιώματα που έχει  ο καθένας μας ή ακόμη περισσότερο ένας  Σύλλογος - ΝΠΔΔ ,   κυρίως για να αμυνθεί ,  αλλά και  για να σας υπενθυμίσει  την μη τήρηση των δικών σας υποχρεώσεων απέναντί του ;
         Αυτή η θεσμική συμπεριφορά ξεπερνάει κάθε επιτρεπτό  όριο .
         Σας προτείναμε , ως Σύλλογος, να δημοσιεύσετε τις  επιστολές , για να λάβουν γνώση όλοι οι Φαρμακευτικοί Σύλλογοι και όλοι οι φαρμακοποιοί, τις τακτικές  και  τις αρχές   που ενστερνίζεστε σήμερα ως Διοίκηση. 
         Και επιπλέον   μας ζητήσατε ''να ανακαλέσουμε'' .
         Να ανακαλέσουμε τί ;
         Το δικαίωμά μας να μας σέβεστε και να τηρείτε τους νόμους και τους κανονισμούς; ή μήπως να παραιτηθούμε παντελώς  της  άσκησης των νομίμων δικαιωμάτων μας ; όσων δηλαδή κατακτήθηκαν από την κοινωνία εδώ και δεκάδες χρόνια ;
         Και στην προσπάθεια να αποτινάξετε  κάθε ευθύνη σας και να ικανοποιήσετε μόνο το περιβάλλον σας  φθάσατε στο σημείο να ενεργείτε αντίθετα με  πέντε (5) ολόκληρα άρθρα του Εσωτερικού  σας Κανονισμού (Ε.Κ. του ΠΦΣ ) , δύο (2) νόμους του Ελληνικού Κράτους και ένα άρθρο του Συντάγματος της Ελλάδας !!!
         Και έρχεστε και δηλώνετε δημόσια ότι  έχετε  θεσπίσει  στον ΠΦΣ το  δικό σας ''εθιμικό δίκαιο'' στη χορήγηση μιας απόφασης 3 σειρών όλο και όλο.  Το οποίο καταργεί και το Διοικητικό Δίκαιο και  τον Εσωτερικό κανονισμό του ΠΦΣ !!!
          Αντιλαμβάνεστε αλήθεια , πόσο  ταπεινώνετε έναν ολόκληρο Σύλλογο με όλα αυτά ; Με το να προσπαθείτε με  συνδικαλιστικά τερτίπια να αποφύγετε τις αυτονόητες θεσμικές υποχρεώσεις σας ; Θα σας παρακαλούσα να κάνετε τον κόπο να διαβάσετε  το άρθρο 33 του Ε.Κ. του ΠΦΣ.
          Και το πιο άσχημο είναι , όταν  αναγκάζετε  έναν Περιφερειακό Πρωτοβάθμιο Σύλλογο,  που όχι μόνο δεν είναι ξένος  αλλά  σάρκα από τη σάρκα σας,  να καταφεύγει στην επίκληση  της Νομοθεσίας  και των Κανονισμών , να ταλαιπωρείται επί 6 μήνες για ένα ζήτημα 5 λεπτών , μόνο και μόνο  για να αποδείξει τα αυτονόητα .!!!
          Κ. Πρόεδρε
          Τα προβλήματα είναι πολλά . Εάν δε τρέξουμε με έργα και με συντονισμένες κινήσεις, κατά την επόμενη τριετία, που προσωπικά τη θεωρώ ως την ''τελευταία ευκαιρία'' , και εμπνέοντας συγχρόνως  τη συλλογικότητα στους συναδέλφους , θα μετρήσουμε δυστυχώς και άλλες ζημίες .
          Μας έχετε τονίσει επανειλημμένως  , να πάρουμε την υπόθεση της βιωσιμότητας των φαρμακείων στα χέρια μας, αναβαθμίζοντας  τον επιστημονικό μας ρόλο, τις υπηρεσίες που παρέχουμε  και  την επιχειρηματικότητά μας . Συμφωνώ απόλυτα .
          Όμως στην πράξη τι γίνεται; Που είναι το Συλλογικό πλάνο και οι ειδικοί τεχνοκράτες να μας προετοιμάσουν στην νέα εποχή της επιχειρηματικότητας  ; Πότε θα αναβαθμίσετε , όπως υποσχεθήκατε προεκλογικά , τη λειτουργία της ΓΣ του ΠΦΣ , ώστε να γίνει τόπος πραγματικών συζητήσεων , ανταλλαγής απόψεων και παραγωγικών αποφάσεων και όχι μόνο μακρόσυρτων λόγων και ενημερώσεων των μελών του ΔΣ /ΠΦΣ. Πότε θα ασχοληθείτε με τη διαχείριση των χρημάτων μας , που λιμνάζουν επικίνδυνα και όχι ανταποδοτικά στα ταμεία του ΠΦΣ από τις κρατήσεις 0,4% στα τιμολόγια αγορών μας ; Και τόσα άλλα .....πολλά .
          Όλα όμως αυτά μπορεί να τα πετύχει μια Διοίκηση  χωρίς να εμπνέει τη βάση ; που δεν τηρεί τις βασικές αρχές της Δεοντολογίας και της Συλλογικότητας ; που αδυνατεί να ''επιβάλλει'' στους αρμόδιους τον σεβασμό τους  στον κλάδο μας και στους εκπροσώπους του ; που λειτουργεί σε βάρος  δικών της ''κομματιών'' ;  υποτιμώντας  και απαξιώνοντας ολόκληρα θεσμικά όργανα, ή ακόμη και πρόσωπα,  στο όνομα παραταξιακών και προσωπικών εξυπηρετήσεων; και υιοθετώντας έτσι πρακτικές ρήξης ;
          Δυστυχώς , και συγχωρέστε με εάν κάνω λάθος , αλλά όλα  αυτά  θα μας οδηγήσουν μοιραία στον μοναχικό  δρόμο της  ''εξαφάνισης'' και  θα είναι εκείνα  που  θα μας ''καταπιούν''  και  θα μας ''τελειώσουν''.
         Το ερώτημα λοιπόν παραμένει ζωντανό:
         Αλήθεια κ. Πρόεδρε του ΠΦΣ , μπορώ να εμπιστευτώ μια τέτοια Διοίκηση ;

Αλέξανδρος Τσαπέκος,
Αντιπρόσωπος του ΦΣ Ροδόπης  στον ΠΦΣ

ΥΓ η επιστολή έχει σταλεί  σε όλα τα  φαρμακευτικά blogs